Je kunt er vandaag de dag niet omheen. 
Elke krant, elke talkshow, gaat over het klimaat of klimaatdoelstellingen. De voor- en tegenstanders rollen over elkaar heen met hele en halve waarheden over de effecten van onze aanwezigheid als soort op onze planeet en de impact op de onze eigen leefomgeving.
Er is een overvloed aan informatie en meningen of en zo ja op welke wijze we de veroorzakers zijn van temperatuurstijging en of en op welke wijze we het tij nog kunnen keren.
De discussie en het debat wordt gevoerd over de as van verontruste wetenschappers, politici en inwoners van de planeet aarde die in overgrote meerderheid wetenschappelijk bewijs leveren voor klimaatverandering en die toeschrijven aan menselijk handelen en de klimaatontkenners (vreemd woord; ontkennen die mensen dat er een klimaat is?) of klimaatsceptici die bij hoog en bij laag beweren dat de invloed van mensen nihil is en dat we niets kunnen doen aan de oorzaak van de temperatuurstijging.
Het debat wordt door beide partijen gegijzeld en vergiftigd met angst. Angst dat straks door de zeespiegelstijging half Nederland onder water staat versus angst voor peperdure maatregelen die marginale of geen effecten hebben op de broeigassen die oorzaak zijn voor een hogere temperatuur en bijvoorbeeld extremer weer.
Neem van mij aan dat deze twee meningen niet met elkaar verenigbaar zijn. Dat betekent dat de discussie voeren langs deze lijn dus geen enkel resultaat zal opleveren.
Waarom hoor ik geen andere argumenten?
Kunnen we in Nederland gas omhoog blijven pompen in Noord Nederland terwijl een deel van onze landgenoten het risico loopt dat er een keer een dodelijke klap komt? Kunnen we Groningers schaamteloos in de ellende van verzakkende, scheurende en instortende huizen laten zitten? En is het minder erg als andere mensen in andere landen datzelfde zou overkomen omdat we zelf stoppen met gaswinning maar het spul importeren uit andere gebieden?
En waarom importeren we olie en gas, uit landen met regimes waar we op z’n minst een verschil van inzicht hebben over waarden en normen, om in onze huidige energiebehoefte te voorzien? Met onze euro’s steunen we denkbeelden en ideologieën die niet de onze zijn. En dat terwijl we door de huidige technologie in staat zijn om zelfvoorzienend en meer en meer onafhankelijk te worden van dit soort landen.
En stel dat we de enigen zijn die niet voldoende meedoen met de transitie naar een economie die is gebaseerd op een duurzame of nog beter circulaire energie- en grondstoffenbeleid. Dan ontstaat er in andere landen een economie door innovatie, bijbehorende kennis en werkgelegenheid waar Nederland niet aan meedoet en van meeprofiteert.
We lopen als Nederland op dit moment al achteraan in Europa als het gaat om de energietransitie. We hergebruiken nog veel te weinig grondstoffen. We moeten dus oppassen dat we de boot niet volledig missen.
Zelfs de grootste klimaatontkenners zouden toch gevoelig moeten zijn voor de geopolitieke en economische verhoudingen, de huidige ongewenste effecten van de afhankelijkheidsrelaties die de Nederlandse samenleving en economie in een beklemmende greep houden en de geweldige kansen die er liggen als we op tijd instappen.
Het wordt tijd dat de voorstanders van maatregelen om de afspraken van het Parijs akkoord te realiseren het uit een ander vaatje gaan tappen.
Circulaire economie: It’s the Economy stupid!
